Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Υψώστε τη γροθιά, για την Παγκόσμια Ημέρα Τροφής

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων & Γεωργίας κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου γιορτάζει την ΤΡΟΦΗ. Παρουσιάζει μια θεματική όσον αφορά τη διατροφή και τα τρόφιμα, με σκοπό την κατανόηση των προβλημάτων επισιτισμού, την εξάλειψη της πείνας κλπ…
Επειδή οι αναγγελίες και οι διακηρύξεις δε φτάνουν, χρειάζεται η καθημερινή μας δράση και ενέργεια. Η πρόταση είναι «ΥΨΩΣΤΕ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ».



Υψώστε τη γροθιά:
  1. ..εσείς που ζείτε στις φτωχές γειτονιές του δυτικού κόσμου ή/και εσείς που ζείτε στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (..και μάλλον δε θα δείτε αυτό το μήνυμα). Δηλώστε την πυγμή σας για το δικαίωμα πρόσβασης στην ορθή και καθαρή τροφή.
  2. ..γι΄ αυτούς που παρόλο γνωρίζουν ότι μπορεί να βρουν καλύτερο μέλλον στις αναπτυγμένες χώρες, μένουν λόγω ακραίας φτώχειας και ανημποριάς στους υποβαθμισμένους τόπους τους. Πιέστε με υψωμένη γροθιά για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών εκεί και περισσότερων θέσεων εργασίας μέσω της τοπικής ανάπτυξης της υπαίθρου.
  3. ..εσείς που ζείτε στον "αναπτυγμένο" κόσμο, της πλαστικής- φτηνής- λιπαρής τροφής για να πιέσετε για καλύτερη πρόσβαση στην υγιεινή τροφή, για διατροφική πολιτική περιορισμού της "κακής" τροφής. Υψώστε τη γροθιά για την αύξηση της διάθεσης προσιτής, τοπικής, "καλής" τροφής. Έχουμε πληθώρα ευχολόγιων και διακηρύξεων της ανάγκης για "τοπική ανάπτυξη", έχουμε πληθώρα κροκοδείλιων δακρύων για τα υψηλά ποσοστά υπερβαρότητας σε εφήβους και ενήλικες, έχουμε όμως "σπάνιν" δράσεων και έλλειμμα κεντρικού σχεδιασμού, δηλαδή έλλειμμα βούλησης..
  4.  ..κι εσείς τέλος που θέλετε να γνωρίζετε την ορθή διατροφή, υψώστε τη γροθιά σας 4-5 φορές την ημέρα για να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας την ανάγκη να παίρνετε 5 μερίδες από φρούτα και λαχανικά (1 γροθιά = 1 μερίδα φρούτο, 1 γροθιά= 2 μικρομερίδες λαχανικών).



ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MEd
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.dbertzeletos.gr

blog:nutripolitics.blogspot.gr

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Να τρως αργά, να τρως «φαγητό», πολύ από αυτό να είναι φυτικό..

Στο βιβλίο «Διατροφή, μύθοι και προπαγάνδα», ο Michael Pollan γράφει το μανιφέστο του καταναλωτή της τροφής. Θέτει ζητήματα στη δημοσιότητα που αφορούν την επιστήμη της διατροφής και τον τομέα τροφίμων.
Ο Michael Pollan είναι ένας ανατρεπτικός στοχαστής της τροφής. Χωρίς ο ίδιος να είναι διαιτολόγος, ασχολείται με το χώρο των τροφίμων πολλά χρόνια και η άποψή του φαίνεται να ξυπνά διατροφικές συνειδήσεις. Μιλά σε σκληρή γλώσσα, έναντι της βιομηχανίας της τροφής και της στρατευμένης επιστήμης και μάλλον σε πολλά από τα αναφερόμενά του δεν έχει άδικο. Μερικές βασικές συμβουλές- τσιτάτα που δίδει είναι:
-μην τρως τίποτα που η πρόγιαγιά σου δε θα αναγνώριζε ως φαγητό,
-βγες από το σούπερ μάρκετ το συντομότερο δυνατό,
-να τρως «φαγητά», όχι μεγάλη ποσότητα, κυρίως φυτά.
Μερικά από τα λεγόμενά του είναι υπεραπλουστεύσεις, πάντα όμως άξια προβληματισμού. Διατυπώνει την άποψη ότι οι διαιτολόγοι και όσοι εμπλέκονται με τις συστάσεις διατροφής («διατροφιστές» τούς αναφέρει) έχουν δώσει πολύ περισσότερη σημασία στη χημεία του τροφίμου παρά στην κοινωνιολογία και την οικολογία της διατροφής.



ΞΕΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΣΜΟ
Οι καταναλωτές τροφής βομβαρδίζονται από τη βιομηχανία τροφίμων, συνεπικουρούμενης κι από ειδικούς στα τρόφιμα, με μηνύματα και ισχυρισμούς τροφίμων περισσότερο από όσο χρειάζεται. Οι δυτικοί λαοί, απέχοντας περισσότερο από τη φύση τρώνε χωρίς περίσκεψη, χωρίς να δίνουν σημασία στις αισθήσεις. Καλό είναι λοιπόν, να ακολουθήσουμε τις συστάσεις του Pollan, όπως:
-να τρώμε αργά, να γευόμαστε την τροφή στο τραπέζι και όχι στον πάγκο, αφιερώνοντας πάνω από 20 λεπτά γι’ αυτό,
-να επιδιώκουμε να τρώμε με παρέα, μοιραζόμενοι το γεύμα μας μαζί με άλλους, αυτό επιβραδύνει την ταχύτητα κατανάλωσης και πιθανώς ενεργοποιεί περισσότερες αισθήσεις,
-να επιστρέψουμε στα πιο παλιά σερβίτσια, τα πιάτα είναι μεγαλύτερα σήμερα, ξεπερνάνε τα 30 εκατοστά (διάμετρος), όταν πριν από 1 αιώνα ήταν λιγότερο από 23 εκατοστά (διάμετρος). Μια καλή πρόταση είναι να χρησιμοποιήσουμε τα μεγάλα πιάτα για σαλάτες και τα πιάτα φρούτων για το κύριο γεύμα,
-να αποκτήσουμε συνείδηση στη βρώση της τροφής, επιδιώκοντας την ανάδειξη της ποιότητας της τροφής, ποιότητας πιστοποιημένης-συμβολικής-πραγματικής. Να γίνουμε σύμμαχοι της καλής τροφής, των παραγωγών της, προτιμώντας τοπικούς κοντινούς από το σπίτι μας,
-να μαγειρεύουμε, να φτιάξουμε τον κήπο μας. Δε φτάνει να βλέπουμε τις εκπομπές μαγειρικής, ούτε να ψωνίζουμε μόνο την τροφή. Να καλλιεργούμε τον κήπο μας, βοηθά στην καύση θερμίδων, αλλά το πιο σημαντικό να ξαναβρούμε τη φύση μας που είναι η Φύση..
 *Βιβλίο: «Διατροφή, μύθοι και προπαγάνδα»
Συγγραφέας: Michael Pollan

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MScMΕd
Μέλος Ομάδας Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Μέλος Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.dbertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

Η πλάνη της επιβεβαίωσης*..

«..Ο Φρεντ θέλει να αδυνατίσει. Κάθε πρωί ζυγίζεται. Αν έχει χάσει βάρος σε σχέση με την προηγούμενη, χαμογελάει και αποδίδει το αποτέλεσμα στην επιτυχία της δίαιτάς του. Αν έχει πάρει βάρος, σκέφτεται ότι αυτή η διακύμανση είναι φυσιολογική και την ξεχνάει. Επί έναν μήνα ζει με την ψευδαίσθηση ότι η δίαιτά του έχει αποτέλεσμα, ενώ το βάρος του παραμένει μάλλον σταθερό. Ο Φρεντ είναι θύμα μιας ανώδυνης μορφής της ‘πλάνης της επιβεβαίωσης’..».
Ο Ρολφ Ντομπέλλι στο βιβλίο «Η τέχνη της καθαρής σκέψης» περιγράφει «την πλάνη της επιβεβαίωσης» υπενθυμίζοντας τη φυσική μας ροπή να αμφισβητούμε τις νέες πληροφορίες που δε συμφωνούν με την οπτική μας. Με άλλα λόγια, είναι η φυσική μας ροπή να ερμηνεύουμε τις καινούργιες πληροφορίες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να τις κάνουμε συμβατές με τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, με τις πεποιθήσεις μας, με τη θεωρία μας.


ΕΝΑ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Μην παραμερίζετε κάποια αντίθετα ή αρνητικά σημάδια που δείχνουν την αναποτελεσματικότητά σας ή κάποιες αστοχίες σας, όσον αφορά τις διατροφικές σας συνήθειες και στόχους. Ο Δαρβίνος πολεμούσε τον ίδιο του τον εαυτό, καθώς κράταγε σε σημειώσεις αμέσως κάποιες παρατηρήσεις που συγκρούονταν με τη θεωρία του. Έλεγε ότι το έκανε αυτό μέσα στα επόμενα τριάντα λεπτά, διότι είχε ήδη καταλάβει ότι ο εγκέφαλός του ξεχνούσε ή έκρυβε τις ενάντιες ενδείξεις, παρατηρήσεις.
Αν προσπαθείτε να διαχειριστείτε κακές διατροφικές συνήθειες καταγράψτε, μην αφήνετε να πέσει τίποτα κάτω, κάντε το άμεσα, γιατί αργά ή γρήγορα ο εγκέφαλος θα το κρύψει και θα οδηγηθείτε ύστερα σε μια επαναλαμβανόμενη πλάνη του τύπου «ε ..ήταν ειδική περίπτωση», «υπάρχουν κάποιες απρόβλεπτες δυσκολίες»..
Ακολουθήστε το παράδειγμα του Δαρβίνου που έλεγε «γράφω ό, τι είναι αντίθετο μέσα στα επόμενα τριάντα λεπτά». Ακολουθήστε το «σκότωσε τον εαυτό σου..»  που λέει ένας φίλος μου αδελφικός, όταν θέλει να σταματήσει μια κακή συνήθεια..

*Βιβλίο: «Η τέχνη της καθαρής σκέψης»
Συγγραφέας: Ρολφ Ντομπέλλι
Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας παρουσιάζει 52 λάθος τρόπους σκέψης που θα ήταν καλύτερα να αφήσετε για άλλους.

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MScMΕd
Μέλος Ομάδας Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Μέλος Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.dbertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Terra Madre Day

Terra Madre Day

ΚΑΛΗ, ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΤΡΟΦΗ
Η Terra Madre Day εορτάζεται στις 10 Δεκεμβρίου. Είναι η ετήσια ημέρα του Slow Food, του πολυπληθέστερου παγκοσμίως διατροφικού κινήματος. Η Terra Madre Day  μάς υπενθυμίζει την ανάγκη για την προώθηση της ποικιλομορφίας των παραδόσεων και της παραγωγής τροφίμων και μάς δείχνει πώς η δημιουργικότητα και η γνώση μπορούν να παντρευτούν, ώστε να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο μέλλον στην τροφή μας.

Το κίνημα Slow Food συμμετέχει ενεργά στην εκπαίδευση και τη δράση για μείωση της σπατάλης της τροφής, μείωση ικανή να θρέψει 1 δισεκατομμύριο πολίτες της Γης, χωρίς να χρειαστεί αύξηση της παραγωγής, ούτε αύξηση εθνικών πόρων.



Οι ενημερωμένοι καταναλωτές & οι ενεργοί πολίτες, φέρνουν πιο κοντά τη δικαιότερη και την καλύτερη τροφή. Είναι σημαντικό λοιπόν εκκινώντας από τη 10η Δεκεμβρίου να προσανατολιστούμε σε ένα γενναίο less is more, σε μια γενναία αλλαγή, αν χρειάζεται προς μια καλή, καθαρή και δίκαιη τροφή, της συνύπαρξης των παρακάτω:
ΚΑΛΗ ΤΡΟΦΗ: όταν τρεφόμαστε καθημερινά με φρέσκια και γευστική τροφή, ικανοποιώντας τις αισθήσεις και την διατροφική μας πολιτισμική κληρονομιά
ΚΑΘΑΡΗ ΤΡΟΦΗ: όταν η τροφή μας είναι φιλική προς το περιβάλλον, μην επηρεάζοντας αρνητικά το βιότοπο μας και την ανθρώπινη υγεία.
ΔΙΚΑΙΗ ΤΡΟΦΗ: όταν τα κέρδη, από την προώθηση της τροφής, μοιράζονται με δίκαιο τρόπο, χωρίς την εκμετάλλευση των αδύναμων και «ασθενών» ανθρώπων, όταν η τιμή της τροφής είναι προσιτή σε όλους.
 ΑΠΟΦΥΓΗ ΣΠΑΤΑΛΗΣ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ: όταν οι καταναλωτές είναι εκπαιδευμένοι στο να μην πετούν τρόφιμα, βοηθούμενοι από διαιτολόγους, σεφ και παιδαγωγούς, ακολουθώντας τη συνταγή της αρετής της φρόνησης, τόσο στην αγορά, όσο και στην κατανάλωση της τροφής.



 ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MΕd
Μέλος Ομάδας Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Μέλος Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.bertzeletos.gr

blog:nutripolitics.blogspot.gr

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, πολιτισμός, διατροφή & πολιτική*

Κάποτε η διαθεσιμότητα της τροφής καθόριζε σε μεγάλο ποσοστό τη διατροφική ταυτότητα της κάθε περιοχής. Κάποτε οι καταναλωτές ήταν κυρίως οι παραγωγοί της τροφής (καταναλωτές- παραγωγοί). 

Ύστερα, η έκρηξη της βιομηχανίας (20ος αιώνας κυρίως) «γέννησε» πολλούς καταναλωτές (σκέτο). Υπήρξε η ποσοτική έκρηξη σε επίπεδο θερμίδων στις δυτικές χώρες και η δυνατότητα ταξιδιού τροφών, καρπών.
Σήμερα, στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ αναδύεται μια μετακαταναλωτική συμπεριφορά. Σήμερα έχουμε κυρίαρχα καταναλωτές, όπου η συμπεριφορά τους, διαμεσολαβούμενη από τους φορείς υγείας, το μορφωτικό επίπεδο, το κοινωνικό επίπεδο, το εκάστοτε πολίτευμα, την ανάγκη για αντισυμβατική συμπεριφορά, από τη μια μεριά, ή την ανάγκη για διακεκριμένη κατανάλωση, από την άλλη, είναι τέτοια που μπορεί να αναζητήσουν και πάλι την ταυτότητά τους μέσω της διατροφής και της κατανάλωσης παραδοσιακών προϊόντων, προϊόντων «τυπικών» ή/και «τοπικών». Ιδιότυπων προϊόντων, ως προς τις πρώτες ύλες, τη μέθοδο, την προέλευση, ακόμα και την ονομασία, προϊόντων που αναδομούν ταυτότητες προσωπικές και συλλογικές.

Οι διαιτολόγοι, αποτελούν έναν ιδιαίτερα χρήσιμο φορέα, μέσα από τον οποίο μπορεί να βοηθηθεί η δημιουργία ενός ranking παραδοσιακών προϊόντων, υγιεινών, πράσινων, δίκαιων και οικονομικά προσιτών, προσδίδοντας ένα θετικό πρόσημο, ένα «win για όλους»..

(*το παραπάνω κείμενο αποτελεί περίληψη της εισήγησής μου στο 1ο Συμπόσιο Ομάδας Δημόσιας Υγείας, του Πανελλήνιου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων, 28 Μαΐου 2016)

Δημήτρης Π. Μπερτζελέτος
Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, MSc, MEd
Τρίπολη


Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Το αντιπαράδειγμα της ελληνικής ζάχαρης

Τον Απρίλιο του 2015 ενισχύθηκε με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με 30 εκατ. ευρώ η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Για μερικούς αυτό σήμαινε ότι έτσι έγινε το πρώτο ‘σωτήριο’ βήμα για τη διάσωση των Ελλήνων τευτλοπαραγωγών και ενδεχομένως σημαντικό για την ελληνική αγροτική οικονομία.
Σήμερα, όμως, κάτι ‘μη σωτήριο’ συμβαίνει. Η κυβέρνηση αναζητεί μια βιώσιμη λύση, καθώς στερεύει η ρευστότητα των 30 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή οι τευτλοπαραγωγοί κινδυνεύουν να μην πληρώνονται (ήδη προέβησαν στις πρώτες οργανωμένες διαμαρτυρίες). Η ελληνική ζάχαρη αδυνατεί να ανταγωνιστεί, τιμολογιακά τουλάχιστον, τη ζάχαρη πολλών άλλων χωρών.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Η εμμονή σε μια ζημιογόνο επιχείρηση αποτελεί το οικονομικό κομμάτι της υπόθεσης. Εδώ, πέρα από όλα τα άλλα υπάρχει εμμονή σε ένα προϊόν ζημιογόνο για την υγεία. Δεν έχει γίνει μια οργανωμένη προσπάθεια ένταξης καινοτόμων, φιλικών για το περιβάλλον και την υγεία εναλλακτικών καλλιεργειών προς τη ζάχαρη (πχ στέβια). Είναι απαραίτητο σε αυτό το σημείο βαθμιαία την παραγωγή ζάχαρης να την μειώνεις μέσω δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος και με τη βοήθεια σύμπραξης επιστημόνων να βρεις τις καλύτερες επενδυτικά και κυρίως θετικές όσον αφορά τη δημόσια υγεία λύσεις. 

Τι περιβαλλοντικό κόστος έχει η καλλιέργεια πχ στέβιας; 
Είναι αποδοτική; 
Μπορεί να βελτιωθεί η απόδοση; 
Είναι evidence-based ή έστω ισχυρά τα πλεονεκτήματά της έναντι της ζάχαρης μακροπρόθεσμα; Αυτά τα ερωτήματα για να απαντηθούν χρειάζεται η βούληση, η αυθεντική προσήλωση και η ρήξη με τις ψευδαισθήσεις καμιά φορά..

Το να εκδηλώνεις τη διάθεση να βοηθήσεις ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων (πχ τευτλοπαραγωγοί), ιδιαίτερα αν είναι ευπαθείς αποτελεί ευαισθησία. Όμως μεγαλύτερη ευαισθησία χρειάζεται όταν πρέπει να κατεδαφίσεις ψευδαισθήσεις ατομικές και ομαδικές και να λειτουργήσεις με έναν τρόπο συναφή όσον αφορά το συνολικό καλό. Στην παρούσα χρειάζεται να παρακινήσεις και να στρέψεις πολλούς μαζί στην καλή-καθαρή-αποδοτική καλλιέργεια, που θα έχει αντίκτυπο στην υγεία και στην οικονομική ευμάρεια. Απλά αυτό ενδεχομένως χρειάζεται περισσότερο κόπο, δεν είναι έτοιμη λύση. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MEd
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.bertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

φτώχεια, καλή καρδιά, μα και γκρίνια: η ελληνική διαιτολογία ..αυτοκριτικά

Η «ΦΤΩΧΕΙΑ»
Η μελέτη των 7 χωρών (1960), μία από τις πρώτες μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες που εξέταζε ζητήματα διατροφής και τρόπου ζωής, είναι πολύ γνωστή στον επιστημονικό κόσμο και έκανε θετικά γνωστή και την Ελλάδα. Μια μελέτη που έφερε στο προσκήνιο την έννοια μεσογειακή διατροφή και την ελληνική της εκδοχή.
Και ενώ αυτό το είχαμε, τώρα δεν το έχουμε.. Κομπάζω όταν διαιτολόγοι, ιατροί, ρεπορτάζ υγείας της Κεντρικής Ευρώπης αναφέρονται στην ισορροπημένη και μεσογειακή διατροφή που ..δίδαξε ο ελληνικός πληθυσμός. Και κομπάζω περισσότερο όταν ύστερα αναφέρονται σε δείκτες υγείας όπως η παχυσαρκία, όπου βρισκόμαστε μόνιμα στις πρώτες θέσεις. Ασύμμετρο πλέον. Η φτώχεια μας υλική, πλέον, αλλά και πνευματική μάς άφησε και μάς αφήνει πίσω. Μάλιστα ένα κακό που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό είναι τα ‘φτωχά’ στρώματα να πλήττονται περισσότερο από την παχυσαρκία και από τα νοσήματα φθοράς που σχετίζονται με αυτή. Η ‘υγιεινή’ διατροφή έχει γίνει πλέον προνόμιο των λίγων, είτε λόγω πρόσβασης σε προνομιακά τρόφιμα (βιολογικά, σούπερ τροφές, ακριβά κομμάτια κρέατος, καλά ψάρια κλπ κλπ), είτε (και) λόγω του ότι υπάρχει άφθονη λιπαρή κακή τροφή (‘στις 2 πίτσες η 1 δώρο’) σε πολύ χαμηλές τιμές, προσεγγίσιμη από τους ‘πολλούς’. Ας αποδεχτούμε την ήττα μας, μέσω της διαδικασίας της αυτοκριτικής να βρούμε που σφάλλουμε, ώστε να ξανακάνουμε μέρος της καθημερινότητας τη μεσογειακή διατροφή.


Η ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ..
Θυμάμαι σαν χτες τον εαυτό μου, φοιτητή ακόμα, περί τα τέλη της δεκαετίας του 1990 να πηγαίνω κάθε 2 χρόνια στον 1ο όροφο ενός κεντρικού ξενοδοχείου της Αθήνας γεμάτος χαρά, αλλά κυρίως περιέργεια, για να ακούσω καινούργια ή ακουσμένα ήδη στις αίθουσες διδασκαλίας πράγματα που συνέβαιναν στον τομέα της Διατροφής και της Διαιτολογίας. Ήταν το Πανελλήνιο Συνέδριο Διαιτολογίας και Διατροφής. Ένα συνέδριο που εξακολουθεί να υφίσταται και να διοργανώνεται κάθε 2 χρόνια, ως το κορυφαίο διατροφικό γεγονός!
Η διαδρομή της επιστήμης της διατροφής έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Μέσα σε αυτά τα 20 χρόνια το ενδιαφέρον έχει πολλαπλασιαστεί. Από τον 1ο όροφο ενός ξενοδοχείου, έφτασε να χρειάζεται ένα ολόκληρο κτιριακό συγκρότημα όταν διοργανώνεται ένα πανελλήνιο συνέδριο διατροφής, για να χωρέσει το ενδιαφέρον χιλιάδων πλέον επισκεπτών του. 
Ήδη, πολλά πανεπιστήμια της χώρας έχουν εντάξει στο διδακτικό τους περιεχόμενο τη διατροφή και τη διαιτολογία. Πολλές πανεπιστημιακές έδρες ερευνούν ζητήματα διατροφής, ενώ πολλοί συνάδελφοι με λαμπρό τρόπο μπορούν πλέον να μας πρεσβεύουν σε πανευρωπαϊκά και παγκόσμια επιστημονικά πάνελ. Δημιουργήθηκε ένας μεγάλος και ολοένα και πιο σύνθετος επιστημονικός κόσμος, ο κόσμος της διατροφής..

 ..ΜΑ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑ..
Η πραγματικότητα δεν είναι τόσο γενναιόδωρη όμως. Υπάρχει και η γκρίνια, υπάρχει και η ανάδυση της κακής μας πλευράς και η οποία δεν εξαφανίζεται με ωραία λόγια.. 
Εδώ και δεκαετίες υπάρχουν στη διάθεση των πολιτών πολλές ωραίες επιστημονικές συμβουλές, πολλές διαπιστώσεις περί  του «τι σημαίνει υγιεινό» και παρόλα αυτά δεν ξεκολλάνε τα νούμερα και τα ποσοστά παχυσαρκίας ούτε στο δυτικό κόσμο, ούτε στην Ελλάδα. Εκδίδονται πολύ προσεγμένοι διατροφικοί οδηγοί, μετονομάζονται δημόσιες υπηρεσίες σε υπηρεσίες «διατροφής και άθλησης», γίνονται συνέδρια, ημερίδες, εκδηλώσεις, σεμινάρια, οι έλληνες διαιτολόγοι αυξάνονται και βρίσκονται πλέον σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας. Ενώ φαίνεται λοιπόν να έχουμε υπερπληθώρα καλών προθέσεων, πληροφορίας και συμβουλών η υγεία μας φθίνει.
Τελικά, η επιστήμη της διατροφής μήπως είναι συνθετότερη; Μήπως διαλέγουμε αναποτελεσματικούς δρόμους βελτίωσης των κακών δεικτών υγείας όπως η παχυσαρκία; Μήπως πρέπει να δούμε πιο έξω και ..έξω από το κουτί (‘out of the box’); Μήπως πρέπει να δούμε διεπιστημονικά και όχι μόνο με όρους διαιτητικής τι μπορεί να αλλάξει το πρότυπο διατροφής και τρόπου ζωής των σύγχρονων ελλήνων και ελληνόπουλων. Μήπως να θέσουμε 2-3 στόχους τύπου:
-μείωση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης κρέατος στο χώρα μας (είμαστε στην παγκόσμια 8αδα κατανάλωσης),
-κίνητρα για αύξηση της φυσικής δραστηριότητας (οι έλληνες ασκούνται το λιγότερο στην Ευρώπη), πχ αύξηση στις ώρες Φυσικής Αγωγής στα σχολεία,
-περισσότεροι διαιτολόγοι σε υπηρεσίες, υπουργεία και υποχρέωση για παρουσία διαιτολόγων σε μεγάλες δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις..
...και άλλα πολλά..



ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MEd
Μέλος Εξελεγκτικής Επιτροπής Πανελ. Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων
Ομάδα Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com                                                                                                                                                                                    blog:nutripolitics.blogspot.gr

      site: www.bertzeletos.gr